Ik voel me helemaal thuis hier

Hier ben ik weer!
Het plan om iedere week een verslag te plaatsen is helaas mislukt. Maar ik moet ook zeggen dat ik hier helemaal gesetteld ben en een ritme heb gekregen. Om dus iedere week ‘hetzelfde’ verslag te plaatsen is ook niet leuk voor jullie. Qua stage is het iedere week hetzelfde en ik vind het nog steeds hartstikke leuk om te doen! Ik zal dus even vertellen wat ik de afgelopen weken zoal heb gedaan buiten de stage om en het zwemmen bij het hotel.

Mijn nieuwe thuis
Ik woon nu 2,5 week bij me nieuwe familie. Ik voel me erg thuis hier en ze zorgen goed voor mij. Ze hebben gisteren ook tegen mij gezegd dat dit mijn tweede huis is geworden en als ik een keer terug kom ik altijd welkom ben! Dat is fijn om te horen Ik ga iedere keer op de fiets naar stage toe en dat gaat prima. Voor de locals is dit best bijzonder om te zien, de meeste scooters toeteren dan ook en mensen langs de weg zeggen allemaal gedag. Zo is het geen saai fiets tochtje.
Ik word hier trouwens vol gepropt met eten! Iedere keer als ik thuis kom hebben ze weer wat voor me en ik moet alles proberen. Maar wel fijn dat er goed voor me word gezorgd.

Dagje strand
We zijn een keer op een zondag met Anggi en haar gezin naar het strand geweest. We zijn pas rond 3 uur vertrokken hier en het was 1,5 uur rijden. Het was super druk op het strand, het zand was te vergelijken met als in Nederland maar het uitzicht en de omgeving was natuurlijk veel beter! In Nederland ligt iedereen in zwemkleding op het strand en in de zee en hier heeft iedereen gewoon kleren aan. Ik had mijn bikini wel aangetrokken maar heb me jurkje maar aangehouden. De zee is hier super wild en je mag er ook niet in zwemmen. Ik ben ook niet het water ingeweest, de wind op zich was al lekker en heb me goed vermaakt op een matje onder een parasol. Ik heb samen met Anggi nog in een karretje gezeten achter een paard en zo zijn we het strand over gehobbeld. Rond 6 uur gingen we weer terug en zijn we nog gaan eten met zijn allen. Een geslaagd dagje!
Toen we terug kwamen van het strand was Inge (die heeft hier 3 jaar geleden stage gelopen) gearriveerd en kwam bij mij logeren.

Suprise party
15 juni was mijn tweede moeder jarig. Ze viert het nooit vertelde de kinderen en Inge en ik vonden wel dat dit moest gebeuren. We zijn ’s middags wel uit eten geweest met zijn alle en daarna hebben wij als verassing een taart gekocht. Daarna gingen we op zoek naar kaarsjes voor de taart. In de supermarkt waren alleen kaarsjes met cijfers, helaas wist niemand hoe oud ze was geworden dus dit konden we niet doen. Kleine kaarsjes hadden ze niet dus hadden we de kleinste normale kaarsen gekocht voor het idee. Uiteindelijk zat ik in de auto terug naar huis met de doos met taart op me schoot. Kijk in de tas hadden ze er al kaarsjes bij gedaan. We hadden ook nog ballonnen gekocht en toen we thuis waren en die moeder weg ging hebben we de ballonnen opgeblazen en gewacht tot ze thuis kwam om haar te verassen. Nou dat was goed gelukt! Ze vond het super lief van ons en ze moest zelfs huilen. Ook vertelde ze dat dit haar eerste verjaardag was met een taart..

Ramadan
17 juni is de ramadan begonnen. Op stage veranderd er daarom het een en andere in de therapie. De hydrotherapie wordt niet meer gegeven en alleen de kinderen die niet vasten krijgen therapie. En de kinderen van school krijgen therapie in een lichte vorm. Daarnaast moeten we voor de overige kinderen activiteiten gaan bedenken die we met ze kunnen doen zodat ze wel een soort van therapie krijgen. Daarnaast kregen we ook te horen dat we de eerste dagen van de ramadan vrij waren. Ook aan het einde van de ramadan zijn we vrij. Ik kan genoeg eten vinden overdag en mama zorgt ook altijd wel dat ik iets te eten heb dus dat is wel fijn.



Excursie
Omdat we een paar dagen vrij waren had ik een excursie geboekt samen met Tom en Inge. De excursie bestond uit een bezoekje aan de Bromo vulkaan en daarna nog naar Ijen vulkaan. Dat laatste hebben we helaas niet meer gedaan. We zijn op donderdagochtend vertrokken richting de Bromo vulkaan. Dit was een rit van 11 uur. Toen we aankwamen bij het hotel hebben we eerst gegeten en daarna meteen naar bed want om 03.00 werden we opgehaald door de jeep om naar het uitkijkpunt te gaan. Vanuit dit punt kon je de zonsopgang zien en uitkijken op de vulkanen. Er zijn daar 3 vulkanen bij elkaar en de Bromo kan je ook beklimmen. Daar zijn we na de zonsopgang naar toe gereden en opgeklommen. Zodra je met de jeep komt aanrijden rennen er een hoop paarden achteraan die hopen dat je liever op dat paard gaat zitten dan omhoog gaat lopen. Nou mij niet gezien ik loop wel! De klim viel gelukkig mee maar hoe hoger je kwam hoe meer het begon te stinken naar zwavel. Gelukkig had ik een sjaal bij me en die heb ik maar voor mijn mond en neus gehouden, dat hielp wel. Daarna weer terug naar het hotel om te ontbijten en te douchen. We hebben toen met z’n 3e besloten om terug te gaan naar Yogyakarta aangezien Inge last had van een dikke pijnlijke knie en Tom had last van zijn oren. Zelf had ik met het afdalen ook last van mijn knieën dus de volgende dag weer een klim die extremer zou zijn was voor mij ook niet slim.

Bioscoop
Ook zijn we weer naar de bioscoop geweest. Inmiddels al 3 films gezien. Het is hier super goedkoop en lekkere popcorn! Ik vind ondertiteling inmiddels irritant geworden. Als je hier tv kijkt of naar de bioscoop gaat heb je alleen Indonesische ondertiteling. Ik kan het allemaal goed verstaan dus dat is niet erg. Nu wilde ik op mijn laptop een serie gaan kijken met Nederlandse ondertiteling maar die heb ik meteen uitgezet want was super irritant.

Ziekenhuis
Ik was de laatste dagen al verkouden en ik denk dat het bij de Bromo vulkaan erger is geworden aangezien het daar koud was! Maandag ben ik wel stage gaan lopen maar ik was best wel ziek. Ik had daarna gevraagd of er iemand met mij naar de apotheek wilde om medicijnen te halen. Maar ze vonden het beter als ik naar de dokter zou gaan, dat betekent hier naar het ziekenhuis want huisartsen kennen ze hier niet. Nou de conclusie was dat ik een verkoudheid had en tegen keelontsteking aanzat. Allerlei medicijnen gekregen waar ik na 1 dag al mee gestopt ben omdat ik een allergische reactie heb gekregen. Gelukkig gaat het al beter met me en stelt het allemaal niks voor.
Gisteravond zijn we met de hele familie bij Inge op bezoek geweest in het ziekenhuis. Er zit een infectie in haar knie en ondertussen is haar hele been dik en rood. Ze zijn nu aan het onderzoeken wat het precies is en hoe te behandelen. Echt super balen voor haar! Ik hoop voor haar dat ze snel beter is.


Volgens mij waren dit wel de highlights van de afgelopen weken.
Morgen ga ik weer stage lopen en beginnen met de activiteiten voor de kinderen. Straks nog even op bezoek bij Inge en verder rustig aan vandaag.

Het kan zijn dat het volgende verslag ook weer iets langer duurt. Ik zal weer iets plaatsen als ik genoeg heb te vertellen;)

Bye Bye

P.S. Ik zit al op de helft van de stage! Wat gaat de tijd toch snel.